Bewoners uit de omgeving van het Europaplein in Heemskerk kwamen gisteren samen bij de verlichte kerstboom aan de Beneluxlaan om hun wensen tussen de takken te hangen. Onder het genot van een lekkernij, een drankje en de geur van snert, wisselden ze hun mooiste herinneringen en meest dierbare verlangens uit.
Twee vrolijke opblaassneeuwpoppen lijken te dansen in de wind. Ze maken deel uit van de feestelijke entree van het Wijkpunt, dat met lichtjes en muziek uitnodigend is aangekleed. De kerstgedachte van saamhorigheid en verbinding is duidelijk neergedaald in het Wijkpunt.
Jong en oud hebben hun weg naar het gebouw gevonden om te genieten van een kopje snert, een goed gesprek en het opschrijven van hun kerstwens op een bal. Deze wensen worden met behulp van een ladder in de kerstboom gehangen. "Het is een succes, het staat nu al op de planning voor volgend jaar", zegt Jeroen van MET Heemskerk.
Persoonlijke verhalen
Er is geen lege stoel meer te bekennen in de zaal. De stemmen van de buurtbewoners vermengen zich tot een levendig geroezemoes, waardoor je je volledige focus nodig hebt om de ander te verstaan. Maar dat praatje met de medebuurtbewoners is waar de meesten voor zijn gekomen. Af en toe klinkt er een herinnering dat de ballen nog ingevuld moeten worden. De boom moet namelijk vanavond vol zijn.
Zonder lang te tobben weet iedereen een wens te bedenken, vaak vergezeld van een persoonlijk verhaal dat erachter schuilt. "Vrede in het Midden-Oosten, dat wens ik", zegt de Israëlische Josef. De zeventiger strandde op 24-jarige leeftijd in Nederland.
"In een kroeg in West-Friesland werd ik verliefd op een Hollandse dame"
Josef
"Ik maakte een wereldreis en ik ben onder andere naar Zwitserland, Frankrijk en Engeland gegaan. In een kroeg in West-Friesland werd ik verliefd op een Hollandse dame, en we kregen twee prachtige dochters." Het huwelijk liep uiteindelijk stuk, maar Josef hertrouwde met een andere Nederlandse vrouw, met wie hij inmiddels twintig jaar gelukkig is.
Het leed om het Midden-Oosten laat hem echter niet los. "Als ik de beelden op televisie zie, word ik er verdrietig van. Vorig jaar ben ik nog met mijn dochter naar Israël geweest. Dan zie ik de oude plekken waar ik vroeger kwam. Ik bezocht mijn oude vrienden waarmee we gezamenlijk aten. Het was prachtig, maar een maand later brak de oorlog uit. Het is complex, maar ik hoop dat het snel stopt."
Naast hem zit Agaat. Haar wens mag dan kleiner lijken, voor haar voelt het als het allerbelangrijkste. "Ik hoop dat mijn kinderen weer met elkaar door één deur kunnen. Na het overlijden van mijn man is de bom gebarsten. Als de een bij me langskomt, zorgt de ander ervoor dat diegene die persoon vermijdt. Het is hopeloos, ik weet niet wat ik ermee moet."
Weten wat er achter de voordeur speelt
Het delen van juist zulke persoonlijke verhalen is belangrijk voor de verbinding in de wijk, vertelt Rowena uit ervaring. Ze woont al jaren rondom het Europaplein en bekommert zich om de gezinnen daar. "Er woont een Oekraïens gezin naast me. De moeder was constant bij ze als ze gingen buitenspelen. Bij een knal of vuurwerk renden de kinderen meteen naar binnen. Ik vond dat vreemd, maar met een beetje Engels vroeg ik wat er aan de hand was."
Het trauma van de oorlog speelde een grote rol; knallen associeerde ze met bommen die regelmatig over hun hoofd raasden in Oekraïne. "Ik heb haar uitgelegd dat ze hier veilig zijn, en dat ik ook een oogje in het zeil wil houden. De kinderen zijn nu helemaal opgenomen in de gemeenschap hier. Door te weten wat er achter de voordeur speelt, begrijp je je medemens beter. Meer samenwerking in de buurt is daarom mijn kerstwens."
"En kijk, in dat jaar vond hij de vrouw van zijn dromen"
Wonderen
Tegen 18.30 uur loopt de zaal langzaam leeg. Jeroen plastificeert de laatste ballen, zodat ze niet bij de eerste beste regenbui uit elkaar vallen in papieren propjes. Ellie hangt haar wens eraan. "Zie je die groene? Die is van mij. Ik hoop dat mijn zoon eindelijk verlost wordt van de pijn. Hij heeft al drie jaar last van een hernia."
Haar vertrouwen is groot. Ze heeft eerder ervaren hoe een wensboom wonderen kan verrichten. "Mijn andere zoon had een flinke liefdesverdriet. Toen heb ik gewenst dat hij een leuk meisje tegenkwam, in plaats van die losse scharrels. En kijk, in dat jaar vond hij de vrouw van zijn dromen. Daar woont hij nu al een hele tijd samen mee."
17 december 2024 Door: Loïs Iglesias: Lees hier het nieuwsbericht op NH Nieuws
